Ve ben ne hissettim…
——-
Çok düşündüm bu atölyeyi yapıp yapmamak konusunda, en son 2-3 yıl önce yapmıştım sanırım. Öncelikle öğretmeyi pek sevdiğimi hatırladım.
Ve gerçekleştirmek istedim.
Süreç içinde kimi zaman biraz pişman da oldum.
Bazı zamanlarda strese büründüğümü fark ettim.
Komik şeyler yaşadım.
Grupta eğitmenler vardı. Tanımadıklarım ya da tanıdıklarım.
Yargılanmaktan Korktum belki de, ama farkettim ki ben yine de kendim olmayı seçtim. Çünkü yargılamayı çoktan bırakmış hissediyordum.
Çok gelmek isteyip gelemeyenler oldu, biraz kırıldım, biraz üzüldüm, çünkü ayarlayıp gelmeleri gerekiyordu.
Sonra utandım bu hislerimden, böyle hissetmek istemediğimi net bir şekilde idrak ettim.
Çok sevdiğim değerli insanlar da vardı içlerinde, ve o an sevgi ile empati kurmak geçti içimden.
Ve öylede oldu, ilk iptalden sonra, sonraki iptaller normal geldi ❤️ sevgiyle empati kurmuştum.
çünkü karşımdaki olabildim.
Her iptal yerini başka birine bıraktı ??❤️ olması gereken oluyordu. Olması gerekenler bu alanda buluşuyordu.
Workshop günü geldi, matları yerleştirirken zaten bu kadar olmamız gerektiğini hissettim.
Gerçekten bir sebepten dolayı orada olmaları gerekenlerin orada olduklarını hissettim.
Yaratıcı bir şeyler olmalıydı ve benden bir şeyler katmalıydım atölyeme, bu benim özümden gelendi. Başka hocalar vardı, hikayelerimden de başka hocalar görecekti, ya onlarda benim yaptığımı yaparlarsayı aklımdan geçirdim.
Sonra dedim ki; ben bendim bir başkası da başkası. Ben bambaşka hissediyorum, onlar bambaşka hissedeceklerdi ?? Egomun ya da bilinç altımın oyunlarını kısmen seçebiliyordum.
Umarım ışık olabilirim diye niyet ettim.
Herkese ihtiyacı olanın gelmesine niyet ettirip minik taşlar çektirmeye karar verdim.
Atölye başladığında,kendimde çektim minik taşlardan. “Sevgi” geldi önce anlam veremedim..
Sonra workshop anında ve öncesindeki yaşadığım süreçte, bununla yüzleştiğim bazı anlar olduğunu hatırladım.
Sevgi her şeyin üstesinden gelirmiş ❤️ Özetle böyleydi benim hislerim, Atelyeyi ben vermiş olsam da bu atölyeye katılan tüm herkesten çok şey öğrendim.
Umarım yollarımız yine kesişir.
Atölyeden geriye kalan güzel hatırlar…
Detaylı fotoğraflar facebook sayfamdadır. Link için tıklayabilirsiniz…
